Emma- JANE AUSTEN

Emma, kurgu yönünden gerçek bir başeserdir. Kurguyu dokuyan ilmikler yerli yerinde, büyük bir kurnazlıkla atılır, örgü ilerler, tamamlanır, biter. O zaman yazar sanki bu kez de okurunu tatlı tatlı alaya alır. O her zamanki hınzır ve hoşgörülü gülümseyişiyle başlar örgüyü gerisin geriye çözmeye! Bizi başlangıçtan bu yana nasıl ustaca kandırdığını, nasıl keyifle gözümüzü boyadığını alımlarız. Ve onun kişi çözümlemekteki, olay anlatmaki ve atmosfer yaratmaktaki hüneri kadar kurmaca ustalığına da hayran kalırız.

Okurunun zekâsına, insanlığına seslenmek ve kendi zekâsına güvendiği kadar onun zekâsına ve ince duygularına güvenmek, Jane Austen'i her çağda geçerli kılan özelliktir.

Emma, Aşk ve Gurur yazarının ölümünden önce kaleme aldığı son romandır. Bu romanda Londra'nın güneybatısında, sınırlı sayıda ailenin bir araya geldiği köy-kasaba arası bir yerleşimde (Hihbury) , işi gücü bu insanlar arasındaki ilişkileri yönlendirip onları evlendirmek olan bir kızla karşılaşıyoruz. Yapıtlarında dönemin İngilteresi'nin ve kendi sosyal çevresinin dışından hiçbir konuya el atmamış olan Jane Austen, taşradaki bu küçük yerleşim merkezini, insanların girip çıktığı bir tiyatro sahnesi gibi kullanıp özellikle soylular ve burjuvalar arasında kalmış bir sosyal statür olan 'centilmenlik' tanımını temsil eden kişilerin üzerinden ironik, acımasız bir toplumsal eleştiri gerçekleştiriyor. Emma: Yanın, kendi kendini aldatmanın, ikiyüzlülüğün sarmalında mutluluğa doğru.